Druk DTF czy sitodruk? Co wybrać?
Coraz więcej marek i twórców wybiera nadruki na odzieży, torbach i akcesoriach. Wybór techniki ma wpływ na trwałość, wygląd i koszty. Najczęściej pada pytanie: druk DTF czy sitodruk. Każda metoda ma mocne strony. Zależą one od projektu, nakładu i tkaniny.
Jak działa DTF i czym różni się od sitodruku?
DTF (direct-to-film) przenosi nadruk z folii na tkaninę, a sitodruk nakłada farbę bezpośrednio przez szablon na materiał.
W DTF grafika jest drukowana cyfrowo na filmie, posypywana proszkiem klejowym i wgrzewana prasą do tkaniny. Nie wymaga matryc, więc łatwo wdrożyć krótkie serie i personalizację, a pełny kolor i przejścia tonalne wychodzą bez dodatkowych kosztów przygotowalni. Sitodruk używa sita, przez które przepycha się farbę osobno dla każdego koloru. Wymaga przygotowania form, ale jest bardzo wydajny w produkcji seryjnej i zapewnia świetną kontrolę apli, także w systemie Pantone.
Który sposób zapewnia lepszą trwałość nadruku?
Przy dobrze dobranych farbach i parametrach sitodruk zwykle wytrzymuje więcej prań niż DTF.
W sitodruku farba łączy się z włóknem lub tworzy spójną, cienką warstwę odporną na pranie i tarcie. To sprzyja długiej żywotności nadruku. DTF bazuje na warstwie kleju i tuszu przeniesionej na materiał. Nowoczesne proszki i profile kolorystyczne znacząco poprawiły jego trwałość. Kluczowe są poprawne temperatura i czas wgrzewu oraz odpowiednia pielęgnacja odzieży. Przy intensywnej eksploatacji i częstym praniu sitodruk daje zwykle bezpieczniejszy margines trwałości.
Jakie wzory i kolory najlepiej zrealizować techniką DTF?
DTF najlepiej wypada przy pełnym kolorze, zdjęciach, gradientach i bardzo drobnych detalach.
Cyfrowe drukowanie na filmie pozwala wiernie oddać skomplikowane przejścia tonalne i cienkie linie bez ograniczeń liczby kolorów. DTF dobrze kryje na ciemnych tkaninach dzięki białej podkładce. Sprawdza się przy złożonych grafikach na małych i średnich formatach. Przy bardzo dużych aplach kolorystycznych trzeba pamiętać, że warstwa może być mniej oddychająca niż w sitodruku farbami wodnymi.
Kiedy warto sięgnąć po sitodruk przy większych nakładach?
Przy średnich i dużych nakładach z ograniczoną liczbą kolorów sitodruk jest najbardziej efektywny kosztowo i produkcyjnie.
Koszty przygotowalni rozkładają się na cały nakład, a tempo druku rośnie. Sitodruk świetnie radzi sobie z płaskimi aplacjami, logotypami i prostymi grafikami w 1–4 kolorach. Pozwala też stosować farby specjalne i efekty, na przykład puchnące, metaliczne, neonowe czy matowe wykończenia. To dobry wybór dla odzieży firmowej, eventowej i stałych kolekcji.
Jak się różni efekt dotykowy i grubość warstwy farby?
Sitodruk z reguły daje cieńszą, bardziej zintegrowaną z tkaniną warstwę, a DTF tworzy gładką, wyczuwalną aplikację.
W sitodruku farby wodne zapewniają miękki chwyt i dobrą oddychalność, zwłaszcza przy większych aplach. Farby plastizolowe są nieco pełniejsze, ale nadal mogą być cienkie przy właściwych ustawieniach. DTF daje równą, lekko "gumową" powierzchnię. Przy małych grafikach to atut, bo brzegi są ostre, a kolory intensywne. Przy bardzo dużych pokryciach może być mniej przewiewnie niż w sitodruku.
Na jakich tkaninach sprawdzają się poszczególne metody?
Druk DTF jest uniwersalny na bawełnie, poliestrze i mieszankach, a sitodruk wymaga precyzyjnego doboru farby do podłoża.
DTF dobrze trzyma się większości tekstyliów, od koszulek po bluzy i torby. Na tkaninach technicznych, jak nylon czy softshell, warto wykonać test, bo przyczepność zależy od składu i wykończenia. Sitodruk idealnie czuje się na bawełnie. Na poliestrze stosuje się odpowiednie farby lub blokery ograniczające przebijanie barwnika. W odzieży sportowej częste są farby wodne o miękkim chwycie. Zawsze opłaca się wykonać próbę na docelowej partii materiału.
Jakie są realne czasy realizacji dla różnych metod?
DTF zwykle startuje szybciej w małych i personalizowanych seriach, a sitodruk przyspiesza przy długich nakładach.
W DTF nie ma przygotowalni sit, więc pierwsze sztuki można wykonać szybko po akceptacji pliku. To dobre przy krótkich terminach i wielu wariantach personalizacji. Sitodruk wymaga przygotowania form i rozruchu, co wydłuża start. Gdy produkcja ruszy, nadruk
przebiega bardzo sprawnie i równym tempem. Finalny czas zależy od liczby wzorów, kolorów i etapów wykończenia.
Jak przetestować próbkę, by wybrać najlepszą metodę druku?
Zamów próbne nadruki i oceń je w użytkowaniu, praniu i realnych warunkach pracy odzieży.
Szczegóły techniczne i parametry materiałowe należy potwierdzić przed zleceniem produkcji. Pliki do druku muszą być dostarczone w formacie i jakości zgodnej z wytycznymi studia graficznego. Terminy realizacji i dostępność materiałów ustalane są indywidualnie przy zamówieniu.
Warto sprawdzić wygląd kolorów na docelowym materiale, ostrość detali i zgodność z identyfikacją wizualną. Po kilku praniach oceń, czy nadruk nie pęka i nie traci barwy. Zweryfikuj chwyt i oddychalność przy większych aplach. Porównaj uelastycznienie nadruku przy rozciąganiu materiału oraz odporność na tarcie. Jeśli projekt obejmuje akcesoria lub gadżety, rozważ też inne techniki, na przykład tampodruk, druk UV lub grawer, które lepiej sprawdzają się na nieregularnych powierzchniach.
Dobór między DTF a sitodrukiem nie ma jednej odpowiedzi. Zależy od wzoru, nakładu, tkaniny i oczekiwanego efektu. DTF wspiera złożone grafiki i krótkie serie. Sitodruk daje wydajność i wytrzymałość w dużych nakładach oraz możliwość efektów specjalnych. Próbka na docelowym materiale pozwala podjąć spokojną decyzję.
Poproś o rekomendację techniki, próbkę i wycenę indywidualną dla swojego projektu.